- Λουδοβίκος Φίλιππος
- (Luis-Philippe, Παρίσι 1773 – Κλέρμοντ, Αγγλία 1850). Βασιλιάς της Γαλλίας (1830-48) και δούκας της Ορλεάνης (1793-1830). Γιος του Φιλίππου και της Λουίζας των Βουρβόνων, προσχώρησε μαζί με τον πατέρα του στην Επανάσταση και πολέμησε στο Βαλμί και στο Ζεμάπ υπό τον Ντιμουριέ, τον οποίο και ακολούθησε το 1793 στο αυστριακό στρατόπεδο. Όταν παρέλαβε τον τίτλο του δούκα της Ορλεάνης, επεδίωξε να συμφιλιωθεί με τον πρεσβύτερο κλάδο των Βουρβόνων, προσέχοντας παράλληλα να μην εκτεθεί στα μάτια των Γάλλων. Μετά την παλινόρθωση της μοναρχίας επέστρεψε στο Παρίσι, όπου υποκίνησε μια μετριοπαθή φιλελεύθερη αντιπολίτευση εναντίον του καθεστώτος του Λουδοβίκου ΙΗ’, η οποία εξελίχθηκε σε πραγματική σύγκρουση με τον Κάρολο Γ’ και οδήγησε τον Λ.Φ., μετά τα γεγονότα του Ιουλίου 1830, στον θρόνο της Γαλλίας. Έχοντας την πλήρη υποστήριξη της αστικής τάξης, των βιομηχάνων και των ισχυρών οικονομικών κύκλων, ο Λ.Φ. προσπάθησε να υιοθετήσει μια πολιτική παγίωσης της τάξης και της προόδου στο εσωτερικό και της ειρήνης στο εξωτερικό. Οι προσδοκίες του ωστόσο προσέκρουσαν στην εχθρότητα των βοναπαρτιστών, των νομιμοφρόνων, των σοσιαλιστών και των δημοκρατικών. Στη διάρκεια της βασιλείας του πραγματοποιήθηκαν πολλές απόπειρες δολοφονίας εναντίον του, ενώ σε μία από αυτές σκοτώθηκε ο στρατάρχης Μορτιέ (1835). Ο άκαμπτος συντηρητισμός του Γκιζό, στον οποίο ο Λ.Φ. είχε εμπιστευτεί για οκτώ χρόνια (1840-48) τον σχεδιασμό της γαλλικής πολιτικής, κατέληξε στη διάβρωση του καθεστώτος του, του οποίου η πτώση επήλθε ταυτόχρονα με την έναρξη των αστικών επαναστάσεων στη Γαλλία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη (1848). Η ανακήρυξη της Γαλλικής Δημοκρατίας προκάλεσε τη διαφυγή του Λ.Φ. στην Αγγλία.
Νεανική προσωπογραφία του Λουδοβίκου Φιλίππου, ο οποίος έμεινε 18 χρόνια (1830-48) στον θρόνο της Γαλλίας (Μουσείο Κοντέ, Σαντιγί).
Dictionary of Greek. 2013.